اَلسَّلامُ عَلَیْکَ مِنْ مُجاوِرٍ رَقَّتْ فیهِ الْقُلُوبُ، وَ قَلَّتْ فیهِ الذُّنُوبُ.
سلام بر تو اى همسایهاى که دلها نزد تو نرم شد، و گناهان در تو نقصان گرفت.
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ مِنْ ناصِرٍ اَعانَ عَلَى الشَّیْطانِ، وَ صاحِبٍ سَهَّلَ سُبُلَ الْاِحْسانِ.
سلام بر تو اى یاورى که ما را در مبارزه با شیطان یارى دادى، و اى مصاحبى که راههاى احسان را هموار و آسان ساختى.
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ مِنْ مَطْلُوبٍ قَبْلَ وَقْتِهِ، وَ مَحْزُونٍ عَلَیْهِ قَبْلَ فَوْتِهِ.
سلام بر تو که قبل از آمدنت در آرزویت بسر مىبردیم، و پیش از رفتنت بر هجرانت محزونیم.
. . .
. . . .
{صحیفه سجادیه، دعای(45) وداع با ماه مبارک رمضان}
خوش بحال آنهایی که فقط از این سفره نخوردند بلکه اندک توشه ای هم با خود برداشتند!
رفت ماه رمضان، سفره ولی جمع نشد. . .
[نویسنده: احسان] [چهارشنبه 92 مرداد 16]